Schrijven, goed voor je

Schrijven maakt slim. Schrijven maakt gelukkig. Schrijven helpt om te verwerken. Dat schrijft Ben  Tiggelaar in NRC van 9 juni 2018. Hij baseert zich op diverse onderzoeken en ik herken het. Alleen dat eerste, dat vind ik een lastige. Vooral als je zelf schrijft is het nogal iets om te zeggen: schrijven maakt slim. Maar als neurologen, onderwijskundigen en onderzoekers het daarover eens zijn… wie ben ik om het in twijfel te trekken.

Ik schrijf al zolang ik me kan herinneren. Het gaat hand in hand met mijn liefde voor lezen. Op school is Nederlands mijn favoriete vak. Opstellen schrijven doe ik graag en voor mijn boekenlijsten lees ik meer dan de verplichte aantallen. Uittreksels maken en werkstukken (niet alleen schrijven maar ook de illustraties erbij zoeken), ik vind het heerlijk. De boekenserie De Vijf van Enid Blyton inspireert me tot het schrijven van mijn eerste boek dat helaas nooit is afgemaakt maar ergens op zolder ligt het schrift waarin de karakters allemaal zijn uitgewerkt.

Niet alleen het verzinnen van verhalen boeit me, ook mensen interviewen en artikelen schrijven is een hobby. Als ik lid word van een vereniging en in een bestuur terecht kom, krijg ik altijd de portefeuille nieuwsbrief/ledenblad/publiciteit en bij mijn eerste werkgever bemoei ik me met het personeelsblad. Mijn passie wordt mijn werk als ik na het volgen van de module Eindredactie Tijdschrift aan de Hogeschool Utrecht aangenomen wordt als hoofd- en eindredacteur van Vrouwen van Nu. Ik word blij van (bijna) elk artikel dat ik schrijf, geniet van ontmoetingen met mensen die ik interview en verheug me elke keer als ik ergens kom waar ik nooit zou zijn geweest als ik er niet over zou schrijven. Ik raak verslaafd: bij alles wat ik zie, lees en hoor vraag ik me af: zit hier een verhaal in? Op het moment dat ik van baan verander en schrijven niet meer mijn dagelijks werk is, houd ik een blog bij. De drang om anderen deelgenoot te maken van wat ik meemaak, verantwoording af te leggen aan  mijn achterban en mensen enthousiast krijgen voor mijn plannen en ideeën zijn dan de belangrijkste drijfveren.

Schrijven om zaken te verwerken herken ik ook. Enige tijd na mijn echtscheiding gebruik ik woorden om te beschrijven waar ik me over verwonder, wat me raakt en wat me bezighoudt. Eerst voor mezelf maar als ik pagina’s vol heb getikt, besluit ik het openbaar te maken in de vorm van een bundel. Op 1 september 2018 verschijnt Mevrouw De Wit  of Hoe zal ik me noemen na de scheiding.

Schrijf jij ook? En waarom? Wil je dat delen? Kijk bij de schrijfopdracht.

Samen schrijven is leuker!